مدل‏سازی رضامندی زیستگاه برای دارکوب سیاه و دارکوب خالدار بزرگ با استفاده از رگرسیون منطقی

حفظ تنوع‌زیستی یکی از اهداف اصلی حفاظت از حیات‏وحش است. امروزه از دست رفتن زیستگاه یکی از بزرگترین تهدیدها برای تنوع‌زیستی سراسر جهان شناخته شده است. در این مطالعه، رضامندی زیستگاه دارکوب سیاه و دارکوب خالدار بزرگ در جنگل شست کلاته بررسی شد. متغیرهای محیط‏زیستی شامل تیپ پوشش جنگلی، عوامل توپوگرافی و ویژگی‏های ساختار پوشش گیاهی به همراه داده‏های حضور و عدم‏حضور دو گونه دارکوب در هر یک از ۱۰5 پلات نمونه‏‏برداری به شعاع ۲۵ متر ثبت شد. نتایج حاصل از تحلیل آماری بر اساس رگرسیون منطقی دوگانی نشان داد که شاخص‏‏های محدود‏کننده حضور دارکوب سیاه بیشتر از دارکوب خالدار بزرگ است. این نتایج مشخص کرد که دارکوب خالدار بزرگ توانایی بیشتری برای سازگاری استفاده منبع برای انتخاب زیستگاه در مقیاس محلی دارد. در مقابل، دارکوب سیاه می‏تواند گونه تخصص‏گرای زیستگاهی در نظر گرفته شود. مقایسه ویژگی‏های زیستگاهی بین دو گونه دارکوب، ارجحیت قوی را برای درختان مرده، مخصوصاً خشکه‏دارها (با ضریب 589/0 برای دارکوب سیاه و 458/0 برای دارکوب خالدار بزرگ) نشان داد. بنابراین، در سیاست‏‏های آتی حفاظت و مدیریت جنگل، حفاظت از درختان مرده و در حال تجزیه باید به حساب آورده شود. به این طریق دیگر گونه‏های دارکوب و همین‏طور جامعه‏ آشیان‏‏کننده‏های دومین سود خواهند برد.